వెళ్ళండి బాబుగారూ 1 226

ఎంకడి మొహం లోకి దీనంగా చూశాడు.
నా వల్ల ఇంకేం కాదన్నట్టు మొహం పెట్టి మెల్లగా బయటికి జారుకోడానికి గుమ్మం వైపు తప్పుకున్నాడు వాడు.
దాంతో సాంబయ్య మరీ బేజారైపోయాడు. ఆలస్యం చేస్తే వాడలా వెళ్ళి పోతాడేమొ అని ” ఇలా నా దగ్గరగా వచ్చి నిలబడు..” జాలిగా గొణిగాడు.
ఎంకడు భయంగా ఆరిపోతున్న అగరొత్తుల వంక చూస్తూ.. అన్నంత పని చేసే లాగుంది అయ్యగారు.. నేను అలా బయటకెళ్ళి నిలబడతాను. అసలే అగరొత్తులు వెలిగించానని నా మీద కోపంగా ఉన్నట్టుంది.
“ఎలాగోలా మీరావిడ మనసు తీర్చక తప్పదు. ఎలాగో నిబ్బరించుకుని మంచమెక్కండి.. నాయాల్ది బెదిరే కొద్దీ బెదరగొడద్దీ. నేనాతలే నిలబడతాను. మీ పాత జ్ఞాపకాలు గుర్తుకు తెచ్చుకుని వొక పట్టు పట్టెయ్యంది. ఆ దెబ్బతో బేర్ మని అదే దౌడుచ్చుకుంటాది. అప్పుడే వొక అగరొత్తు కొండెక్కేసింది” అంటూ చెయ్యి విడిపించుకోబోయాడు. పట్టు వదల్లేదు సాంబయ్య. వాడు వెళ్ళిపోతే తనను నల్లేరు కాడలా నలిపి పారేస్తుందని అతని భయం.
“ఎలాగైనా నువ్వే నన్నీ గండం నుంచి గట్టెక్కించాల్రా. ఇవి చేతులు కావు. రేపే నీకు అయిదు బస్తాలు కొలిపించి ఇస్తాను. నా పరువు దక్కించు. ఆ ముండకు నేను చాలను. దానిని నువ్వే భరించాల. కాదనకు .. నా మాట విను… నీ ౠణం వుంచుకోను.. రేపే నీకు అయిదు బస్తాలిస్తాన్రా.. ఆ రెండో అగరొత్తి కూడా ఆరిపొయ్యెలా ఉంది. నా ప్రాణాలు నీ చేతిలో వున్నయి.
మొన్నాడెవడో వాళ్ళ పాలేరుతో పని జరిపించాడని తనే చెప్పింది కదరా! అక్కడ వొప్పుకున్నది ఇక్కడ కాదనదు. నేనే అడుగుతాను. నువ్వు మాత్రం నిలబడాల. ” అని గబ గబా చెప్పేసి వాడికి ఆలోచించుకోడానికి సావకాశ మివ్వకుండా అటు చూసి…
” మంచికో చెడ్డకో నువ్వొచ్చావు గనక నీ పూజ మా ఎంకడి ద్వారా జరిపించుకుని ఎలా వొచ్చావో అలాగే వెళ్ళిపో.. నీకు దణ్ణం పెడతాను. మరింకేం మమ్మల్ని బాధ పెట్టొద్దు.. ” అని ముకుళిత హస్తాలతో వినయంగా మనవి చేసుకున్నాడు.
“నీ మగతనం మండిపోనూ.. యింతేనంట్రా నీ చావ! రేపు పొద్దున్నే ఆ మీసాలు గొరిగించేసుకుని పొయ్యిలో పడేయ్” హేళనగా నవ్వింది.
“కొంప ముంచేశారయ్యగారు” కంగారుగా చూశాడు ఎంకడు.
“మీ కంగారు మీదే గాని అసలు విసయం మర్చిపోతున్నారు. అది ఏ కామినీ పిశాచి అయినా గాని .. అదిప్పుడు మనమ్మగారొంటిమీదుంది. అసలు నాకిక్కడ నిలబడి ఆవిడొంక చూడ్డానికే వొళ్ళు సచ్చిపోతుంటే మళ్ళీ ఇట్టా అంటారేమిటీ!!” అమ్మగారొంటిమీద నేను సెయ్యెయ్యలేను. ఆరు నాకు తల్లితో సమానం .. కళ్ళు పోతాయొ ఏంటో?”
“ఏంట్రా నీ చాదస్తం?” తన పౌరుషన్ని లోలోపలే అణగ నొక్కేసుకుంటూ అసహాయంగా నసిగాడతను.
“నువ్విలా అలోచించావంటే, మన ప్రాణాల తో పాటు అమ్మగారి రక్తాన్ని కూడా పీల్చేసి మరీ పొద్ది.. అయినా ఇప్పుడు నువ్వు చెయ్యబోయేది మీ అమ్మగరిని కాదురా .. ఆ కామినీ పిశాచినే”?
“ఏమోనండీ.. నాకు మాత్రం మనసు రావడం లేదు … ఉన్నట్టుండి దీని దుంప తెగ .. ఇది పట్టు వదిలేత్తే మా శానా సెడ్డ తగువొచ్చేతాది .. అమ్మగారు తెలివి తెచ్చుకుని సూత్తే.. ఆ కాడికి నేనేదో బలవంతం సేత్తున్నట్టయి పోద్ది. అప్పుడీ గొడవకన్న పెద్దదయి పొద్ది.”