ప్రేమకథ! 490

“కాఫీ వల్లే లేట్ “అన్నాడు తను,కాఫీ కప్ నా చేతికి ఇస్తూ.
“థాంక్యు,కాని వదిలేయాల్సింది…..ట్రైన్ పొతే ఏం చేసేవాడివి”అన్నాను నేను కాఫీ మొదటి గుటక వేస్తూ.
“చుస్కునే ఎక్కాను,don’t worry “అన్నాడు తను.
” Why will I worry,It’s just that we need to attend there on time……”అనేసి కిటికీ వైపు మొహం తిప్పెస్కున్న.
నా ఫిల్టర్ కాఫీ నేను ఎంజాయ్ చేస్తున్నాను……తను మాత్రం మల్లి పుస్తకంలో మునిగిపోయాడు.ఈ మనిషి ఇంతే లే అని అనుకుని కిటికీ నుండి చూస్తూ నా కాఫీ ని ఎంజాయ్ చేస్తున్న.
ఇంకొంత సేపట్లో చెన్నై సెంట్రల్ వచేస్తుంది,చుట్టూ తమిళ్ sign boardlu,రజనికాంత్ wall paintlu….కమల్ హస్సన్ cutout లు కన్పించాయి……Luggage తీస్కుని స్టేషన్ రాగానే,దిగాం ఇద్దరం.బైటకి వచ్చి ఆటో ఎక్కం.చెన్నై IIT అని చెప్పం,ఆటో ఆటను తీస్కేల్తున్నాడు, నేను GPS లో రూట్ వెరిఫై చేస్కుంటున్న..ఆటో ఆటను చెడ్డవాడని కాదు కానీ,మన జాగ్రత్తలో మనం ఉండాలి కదా…..ఆర్యన్ నన్ను చూసి నవ్వుకున్నాడు.ఆల్మోస్ట్ వచేసం అన్నాను నేను ……..

నేను వచ్చేసాం అని అన్నాను ……హ్మ్మ్..అన్నాడు తను.IIT చెన్నైకి చేరిపోయాము, మా కాలేజీ ID కార్డ్స్ ని ఇంకా మా interenship confirmation letter చూపించి security check దాటేసాం…..Shuttle buses ఉంటాయని అక్కడ ఒకావిడ చెప్పింది,ఇంతలో ఒక బస్సు వచ్చింది. ఇద్దరం ఎక్కి కూర్చున్నాం..డ్రైవర్ దగ్గిరకివెళ్లి “Please,let us know when we reach Admin office” అని చెప్పను. “ఎన్న?”అన్నాడు అతను….. అక్కడ మాతో పాటు ఎక్కిన ఒకాయన..” I’ll let you know don’t worry” అని చెప్పాడు.

నేను ఒకావిడ ప్రక్కన కూర్చున్నాను,కొంచెంసేపు ఆవిడతో మాట్లాడను.ఆవిడ,లైబ్రరీలో స్టాఫ్ అంట, Central library చాలా పెద్దది,ఒన్స్ మీకు ID కార్డ్స్ ఇష్యూ చేసాక రండి అని చెప్పింది ఆవిడ.ఆర్యన్ మాత్రం ఎవ్వరితో మాట్లాడకుండా ఒక్కడే కూర్చున్నాడు.హ్మ్మ్….వీడు ఈ జన్మకు మారడు అనుకుని తల కొట్టుకున్నాను తనని చూసి…
Admin office రాగానే మాకు చెప్పాను అన్న ఆయన చెప్పారు,సో ఇద్దరం దిగి వెళ్ళాం..ఇంకా అక్కడ అన్ని formalities కంప్లీట్ చేసుకున్న తర్వాత,మాకు hostel allot చేసారు.నాది “సరయు” బ్లాక్, ఇంకా ఆర్యన్డి “నీలగిరి” బ్లాక్.రూట్ మ్యాప్ కుడా తెల్స్కుని,ఇద్దరం బయలుదేరాము.రూట్లో నా hostel ముందు సో,నేను నా బ్లాక్ రాగానే తనకి బాయ్ చెప్పి వెళ్లిపోయాను.రిసెప్షన్లో డీటెయిల్స్ ఫిల్ చేస్తుంటే గుర్తొచింది,ఆర్యన్ ఫోన్ నెంబర్ నా దగ్గర లేదని…తెల్లవారి ట్రైన్ దగ్గర కూడా ఇలానే అయ్యింది…..ఇప్పుడు కూడా ఫోన్ నెంబర్ లేకపోతె తనని కాంటాక్ట్ చెయ్యడం ఎలా అని అనకున్న నేను….వెంటనే luggage అక్కడే వదిలేసి,తనకోసం సగం ఫిల్ చేస్తున్న అప్లికేషను పట్టుకుని బయటకి పరిగెత్త…..తను కొద్ది దూరం లోనే ఉన్నాడు,సో ఆర్యన్…..ఆగు అని గట్టిగ అరిచాను…..మొదటిసారి తన పేరు తో తనని అలా నేను పిలవడం……తను వెనక్కి తిరిగి చూసి ఆగాడు.ఇద్దరం సగందూరం ఒకరివైపు ఒకరం అలా నడిచాం..”ఏమైంది శిశిర?నీ బ్లాక్ ఇది కాదా? అని అడిగాడు తను.ఈ బ్లాక్ నే “నీ ఫోన్నెంబర్ కూడా లేదు నాదగ్గర,నిన్ను ఎలా కాంటాక్ట్ చెయ్యాలి,సడన్గ గుర్తొచింది అందుకే వెనక్కి వచ్చాను”అని ఆయాస పడుతూ చెప్పను.”ఓహో…. అవను కదా” నీ నెంబర్ కూడా నా దగ్గర లేదు…మంచి పని చేసావు..లేదంటే తర్వాత బాగా ఇబ్బంది పదేవ్వాలం అని తన నెంబర్ చెప్పాడు,నేను నా ఫోన్లో ఫీడ్ చేస్కుని…..తనకి missed కాల్ ఇచ్చను.”ఇది నా నెంబర్,సేవ్ చేస్కో”…..అన్నాను….”ఒకే….వెళ్ళనా మరి”అన్నాడు…….”హ్మ్మ్..సరే, 1 hr లో అక్షయ కాంటీన్ దగ్గర కలుద్దాం”అన్నాను నేను.”ఒకే,బాయ్ “అని తను వెళ్ళిపోయాడు……మేము వచ్చే దార్లోనే అక్షయ కాంటీన్ వుంది,సో అక్కడ కలుద్దాం.రూంలో సెట్ అయ్యాక అనుకున్నాం.నేను వెనక్కోచి డీటెయిల్స్ ఫిల్చేసి అప్లికేషను ఇచ్చేశాను.నాకు రూంనెంబర్.504 ఇచ్చారు.5th ఫ్లోర్, లిఫ్ట్ కూడా లేదు….చచ్చాను నిజంగా ఆ పెద్ద త్రోల్లీ మోస్కేల్లదానికి .
నేను రూంకెల్లి luggage పెట్టుకుని,ఫ్రెష్ అయ్యి అక్షయ కాంటీన్కి వచ్చాను.తను ఆల్రెడీ వచ్చివున్నాడు అక్కడ.ఎంతసేపు అయ్యింది వచ్చి అన్న…ఒక 10min అయ్యింది అన్నాడు….ఫోన్ చెయ్యొచ్చు గా అన్నా…..హా ఇంకా చేద్దాం అన్కునే లోపు కనిపించావ్……అన్నాడు…….సరే పద అని ఇద్దరం కుర్చుని టిఫిన్ తిన్నాం.”రేపటి నుంచి internship స్టార్ట్ అవ్తుందిగా,ఈరోజు వెళ్లి ఒక్కసారి రూట్ చూస్కుని ఉందాం తర్వాత ఇబ్బంది పడకుండా అని” అన్నాను నేను.”సరే” పద అని లేచాడు తను.ఎవరి బిల్ వాళ్ళు పే చేస్కుని బయల్దేరం ..”ఏరోనాటిక్స్ డిపార్టుమెంటు ఎక్కడండి? “అని హెల్ప్ డెస్క్లో అడిగి, రూట్ తెల్స్కున్నం.మా హాస్టల్ బ్లాక్ నుంచి,అక్షయ కాంటీన్ 5min వాక్, తన బ్లాక్ నుంచి 10min పడ్తుందిఅంట.ఏరోనాటిక్స్ డిపార్టుమెంటు కి వెళ్ళే బస్సు అక్షయ కాంటీన్ దగ్గరకి 7:50కి వస్తుంది అంట రోజు మార్నింగ్. ఆ బస్సు ఎక్కితే కొంచ్సం అటు ఇటు గా 8:30 కి రీచ్ అవుతాం అని అక్కడ అడిగి తెల్సుకున్నం ఈ… డీటెయిల్స్ అన్ని తెల్స్కునే అప్పటికి లంచ్ టైం అయిపొయింది

ఏరోనాటిక్స్ డిపార్టుమెంటు దగ్గర cafteria ఉంది,అక్కడకి వెళ్ళాం.. మనకి క్లాసు 8: 30కి కాబట్టి రోజు 7:50 బస్సు టైం మిస్ అవ్వకూడదు మనం అన్నాడు తను,అక్కడ మెనూ కార్డు చూస్తూ.హ,అవను…అన్నాను నేను.మా ఇద్దరం 4 సంవత్సరాలు గా ఒకే క్లాసు ఐన మా ఇద్దరికీ పెద్దగ పరిచయం లేదు…వాడు ఎవరితోనూ మాట్లాడడు పెద్దగా…..నేను అందరితో బాగానే ఉన్న…వీడు అంటే నాకు కోపం కనుక నేను ఎప్పుడు వీడితో మాటాడలేదు……కాబట్టి,ప్రొఫెషనల్ కే పరిమితం అయ్యం…..ఇంకా అక్కడే లంచ్ చేసేసాం….నాన్నతోనూ,అమ్మ తోనూ మాట్లాడను నేను.తను మాత్రం ఎవ్వరితోను మాట్లాడలేదు.నేను వాళ్లతో మాట్లాడడం అయ్పోయక “ఇంటికి ఫోన్ చేయ్యవ? “అడిగాను నేను.తను నా వైపు చుస్తూ “హ్మ్మ్..మాట్లాడేస పొద్దున్నే”అన్నాడు తను.

ఇద్దరం అలా నడచుకుంటూ IIT చెన్నైని explore చేస్తున్నాం……కాంపస్ చాలా పెద్దది..ఇంచుమించు ఇంకో ఊరులో ఉన్నట్టేఉంది,జింకలు,నెమల్లు,కుందేళ్ళు ఎంతో స్వేచ్చగా తిరుగుతున్నాయి అక్కడ..”హే, తెలుసా నీకు 7th సెన్స్ సినిమా ఇక్కడే తీసారంట.. చాలా “excitement తో చెప్పాను నేను ఆర్యన్ కి….తను మాత్రం చాలా సింపుల్గా…..”ఓహో…”అన్నాడు తను.”ఏంటి,ఓహో.. అసలేమాత్రం excitement గా లేదా?నీకు? “అడిగాను నేను.”ఇందులో అంత ఎక్సైట్ అవ్వడానికి ఏముంది…….”అన్నాడు తను casual గా.”హ్మ్మ్…….ఏమ్లేదులే “అన్నాను మొహం ముడ్చుకుని.అసలు ఏమాత్రం చలనంలేని ఈ పుస్తకాల పురుగుతో….రెండు నెలలు…ఎలా గడపాలి.. బాబోయ్….నేనా మాట్లాడకుండా ఉండలేను….వీడా ఏమీ మాట్లాడడు…..ఇంకా ఈ 2 నెలలు నాలో నేనే మాట్లాడుకోవలేమో ఇంకా….. మాట్లాడితే టాక్స్ వేస్తారు అన్నట్టు behave చేస్తాడు ఏంటిరా బాబూ…….ఇలానే ఉంటె నాలో నేనే మాట్లడ్కుని పిచ్చిదాన్ని అయ్యేలా ఉన్నా…అని అనుకున్నమునంగా…….మా నడక అలా మౌనంగా మా hostels వైపు సాగుతుంది…….అప్పుడే hostelకి వెళ్లి ఏం చేస్తాం…..అలా లైబ్రరీ కి వెళ్దామా..అన్నాను……సరే పద అన్నాడు…..ఈ మనిషి తో కంటే…ఆ పుస్తకాల తోనే ఉండడం బెటర్ అని మనసులో అనుకున్నా….
ఇద్దరం అలా నదుచుకున్తూ సెంట్రల్ లైబ్రరీ కి వెళ్ళాం……ఛాలా….పెద్దది…..ఆల్మోస్ట్ 5 ఫ్లోర్స్ లైబ్రరీ.. అన్ని రకాల బుక్స్ available గా ఉన్నాయి అక్కడ…..
ఇద్దరం ఇంకా ఎవరికీ నట్చ్చిన బుక్స్ వాలు వెతుక్కునే పన్లో నిమగ్నం అయ్యం…….కాసేపు అయ్యాక తను రీసెంట్ టెక్నాలజీ జర్నల్ తెచ్కుని చదువుకుంటున్నాడు……నేను అలా వెతుకున్తూ fictions corner నుంచి ఒక నవల తీస్కుని తన opposite చైర్లో కూర్చున్నా……..

అలా చదువుకుంటూ ఉన్నాం చాలాసేపటివరకూ………టైం గడచిపోయింది……చూసెసరికి ఈవెనింగ్ అయింది……..
“ఇంకా చదువుకుంటావా?వెళ్దామా? ” అడిగాను ఆర్యన్ని తన దగ్గరకు వెళ్లి……తను ఒకసారి తల ఎత్తి చూసి..”హ్మ్మ్..ఈవెనింగ్ అయ్యిందా…..సరే వెళ్దాం పద.”అని లేచాడు….ఇద్దరం బయటికి వచ్చాం ……..
లైబ్రరీ రైట్లో ఒక పెద్ద చెట్టు ఉంది…..దాని చుట్టూ సిమెంట్తో కట్టిన రౌండ్ బెంచ్ ఉంది.
కొంచెంసేపు కుర్చుందమ అని అడిగాడు తను…..

2 Comments

  1. Really its a nice story after longtime i had read good one..Thanks for the post

  2. Next part send bro

Comments are closed.