“ఇంతకీ ఇంధ్రధనుస్సులు ఎప్పుడు కనిపిస్తాయి?” భావన ఫీలింగ్స్ గమనిస్తూ టాపిక్ ను డైవర్ట్ చేస్తూ అడిగింది నిఖిత.
“అనిమిష రానీ…” భావన నవ్వి అంది.
“సాయంత్రం బాస్ పర్మిషన్ ఇస్తే ఎగ్జిబిషన్ కు వెళ్లాలి” అంది నిఖిత.
“అదేంటి మొన్ననే వెళ్లావుగా..”
“చెన్నై వాళ్లు పెట్టిన ఎగ్జిబిషన్ అది… అందులో ఓ చీర చూశాను. దాదాపు యాభై వేల రంగులున్నాయట… ఆ రంగులన్నీ బాస్ మొహంలో అనిమిషను చూసినప్పుడు కనిపిస్తాయట”
“ఇంకేంటి… కొనేసుంటావ్?”
“లేదు నా దైవాన్ని అడిగాను”
“నీ దైవమా… తిరుపతి వెంకటేశ్వర స్వామా?”
“కాదు… నా ఇంటి దైవం… అదే మా ఆయన్ని అడిగాను. “కావాలంటే రేపే దుబాయ్ వెళ్దాం. సింగపూర్ వెళ్దాం. బోర్గా వుంది వెరైటీ కావాలంటే పాకిస్తాన్ వెళ్దాం. ఎంచక్కా నువ్వు పాకిస్తాన్ ప్రెసిడెంట్ ముషారఫ్ ని ఇంటర్వ్యూ చెయ్యొచ్చు. అంతేగానీ పది వేలు పోసి చీర కొంటానంటే నేనొప్పుకోనంతే…” అని జార్జ్ బుష్ లా అడ్డంగా మాట్లాడాడు” కచ్చగా అంది నిఖిత.
. “అంటే పాకిస్తాన్ కు వెళ్లే ఐడియా కూడా ఉందా? ప్రపంచంలో ఇలాంటి వెరైటీ ఐడియాలు మీ ఆయనకు తప్ప మరెవ్వరికీ రావేమో”
“ఏం చేయమంటావ్ భావనా… ఆయనకు ఎక్కడికీ వెళ్లకపోతే తోచదు… ఇంట్లో వుంటే ఎటైనా వెళ్తామని అంటాడనే ఈ జాబ్ చేస్తున్నాను. అయినా నాకు అప్పుడప్పుడూ బోర్ కొడ్తుంది. మన బాసాసురుడు ఇచ్చే జీతం… నా షాపింగులకే సరిపోదు” నిట్టూరుస్తూ అంది నిఖిత.
“క్వయిట్ కామన్… క్వయిట్ నేచురల్… క్వయిట్ ఇంట్రెస్టింగ్…” అంది నవ్వి భావన. హ్యాండ్ బ్యాగ్ తన టేబుల్ మీద పెట్టి బాస్ క్యాబిన్ వైపు నడిచింది.
***
“గుడ్ మాణింగ్ సర్” క్యాబిన్లోకి వెళ్తూనే శోభరాజ్ ని విష్ చేసింది అనిమిష.
“వెరీ గుడ్మాణింగ్… ఏంటీ ఇవ్వాళ కూడా లేటేనా? అయినా మీరు హాయిగా ఓ టూ వీలర్ తీసుకోవచ్చుగా… కంపెనీ లోన్ ఇస్తుంది. పెట్రోల్ అలవెన్స్ ఇస్తుంది” శోభరాజ్ అన్నాడు. “నాకు బస్ లేదా ఆటోనే కంఫర్ట్ సర్… టూ వీలర్ కొని… డ్రైవింగ్ నేర్చుకొని, లైసెన్స్ తీసుకొని… వద్దు సర్”
శోభరాజ్ అనిమిష వంక చూసి, “కాఫీ తాగుతారా?” అని అడిగాడు.
“నో థాంక్స్…” అంది తల వంచుకునే అనిమిష
శోభరాజ్ తన సీటులోంచి లేచాడు. అనిమిష దగ్గరికొచ్చి, “అనిమిషా… నేను పదే పదే మీ వెంటపడ్డం… మిమ్మల్ని ‘ఐస్’ చేయడానికి ప్రయత్నించడం ఇదంతా మీకు అనిపిస్తోందా? అమెచ్యూర్డ్గా ఫీలవుతున్నారా?”
ఒక్క క్షణం ఆ మాటలతో తడబడింది.
Puku lagundi band cey anna