“మీ ప్రకటన చూశాను. మిమ్మల్ని కలవాలి”
“ఇప్పుడా… ఈ టైంలోనా…”
“సారీ… ఇప్పుడు కాదు. రేపు… రేపొద్దున్నే ఆరు గంటలకు వీలవుతుందా?”
“వ్వా…ట్… మార్నింగ్ సిక్స్ కా? తర్వాతైతే కుదర్దా” కాసింత టీజింగ్ కనిపించింది అనిరుద్ర గొంతులో.
“పది గంటలకు ఆఫీసుకు వెళ్లాలి… అంటే తొమ్మిదిన్నరకు బయల్దేరాలి… తొమ్మిదిన్నరకు బయల్దేరాలంటే ఏడు గంటలకే పనులన్నీ మొదలు పెట్టాలి. అందుకే మిమ్మల్ని ఆరు గంటలకు కలుద్దామని”
“నో ప్రాబ్లమ్… నేనే మీ ఆఫీసులో లంచ్ అవర్లో కలుస్తాను” “వదొద్దు… నేనే కలుస్తాను”
“పోనీ మీ ఇంటికి వచ్చేయమంటారా?”
“వద్దోద్దు… నేనే మా ఫ్రెండ్ ని తీసుకొని వస్తాను”
“జనరల్గా ఇలాంటి అపాయింట్ మెంట్స్ ఇవ్వను. మీ కోసం ఒప్పుకుంటున్నాను. మరో విషయం తెలుసా? చాలామంది కలుద్దాం అన్నారు. అందరికీ రేపు ఉదయం పది తర్వాతే అపాయింట్ మెంట్ ఇచ్చాను”
అవతలివైపు అనిమిష కామ్గా ఉండిపోయింది.
“ఏంటీ… మగవాళ్ల సైకాలజీ ఇలానే ఉంటుంది. వాళ్లను వాళ్లే మోసుకుంటారని ఫీలవుతున్నారా? నేను నిజం చెప్తున్నాను. అన్నట్టు… రేపు ఉదయం క్వశ్చన్ అవర్ ఉంటుందా? ఐ మీన్ మీరు నన్ను ప్రశ్నలడగడం లాంటివి…”
“క్వశ్చనవర్ ఏమీలేదు. ఓన్లీ క్లారిఫికేషన్” అటువైపు నుంచి అనిమిష చెప్పింది.
“ఇంతకీ మీ పేరు చెప్పలేదు”
“రేపు కలిశాక చెప్తాను. అయినా ముందు పని ముఖ్యం కదా”
Puku lagundi band cey anna