కావలెను – Part 3 102

“ఇవ్వాళ టిఫినేమిటి?” అడిగింది అనిమిష కిచెన్లో వున్న అనిరుద్రను.

“పైనాపిల్ కేక్” చెప్పాడు అనిరుద్ర.

“నేనడిగేది టిఫిన్”

“నేను చెప్పేది టిఫిన్ గురించే. నిన్న తెచ్చిన కేక్ ఫ్రిజ్ లో పెట్టాను. ఇవ్వాళ బ్రేక్ ఫాస్ట్ కు అదే. లంచ్ కు వంకాయ ఫ్రై” చెప్పాడు అనిరుద్ర.

“బుద్ధి వున్న వాడెవడైనా కేక్ ను బ్రేక్ ఫాస్ట్గా తింటాడా?” అడిగింది అనిమిష.

“హలో… ఎక్స్ క్యూజ్ మీ… వాయిస్ డౌన్ చేయండి. మన అగ్రిమెంట్లో బ్రేక్ ఫాస్ట్ రోజు విడిచి రోజు నా డ్యూటీ. బ్రేక్ ఫాస్ట్లో ఫలాన ఐటమే ఉండాలని ఏం లేదు. ఏం మొన్న అన్నం తిరగమోత పెట్టి ఇదే బ్రేక్ ఫాస్ట్ అంటే నేను తిన్లెదా? కావాలంటే చెప్పు పైనాపిల్ కేక్ ని కూడా తిరగమోత పెడతాను”

“ఛీ.. ఛీ…” అని బాత్రూమ్లోకి వెళ్లి వెంటనే బయటికొచ్చి, “నాకు వంకాయ వద్దు. టమోటా కర్రీ కావాలి” అంది.

“సారీ… టమోటా నో స్టాక్…. అన్నట్టు కూరలకు డబ్బులిచ్చి వెళ్లు”

“ఏం మొన్ననే ఇచ్చానుగా..”

“టమోటా కేజీ పదహారు. తమరిచ్చింది ఎనిమిది లెక్కన. వంకాయ పన్నెండు. తమరిచ్చింది ఆరు చొప్పున, పచ్చిమిర్చి పద్దెనిమిది. తమరిచ్చింది తొమ్మిది చొప్పున. తమరికి సగం సగం ఇచ్చి, సగం సగం నొక్కడం అలవాటా?” అనిరుద్ర అన్నాడు.

“నాకేం అలవాటు లేదు. మీకే లేకపోతే ధరలు అంతలా మండిపోతున్నాయా? వేరీజ్ బిల్లూ…” అడిగింది దీర్ఘం తీసి మరీ.

“యూ వాంట్ బిల్లూ… నీ హ్యాండ్ బ్యాగ్ కు చిల్లుపడేలా తెస్తాను బిల్లు” కసిగా అనుకున్నాడు అనిరుద్ర.

“సాయంత్రం నేనే తెస్తాను కూరగాయలు. అయినా కేజీల చొప్పున అక్కర్లేదు” అంటూ విసవిసా బాత్రూమ్లోకి వెళ్లింది అనిమిష

***

లంచ్ అవర్.

అనిమిష లంచ్ బాక్స్ తీసుకొని తన సీటులో నుండి లేచింది. అప్పుడే అనిరుద్ర వచ్చాడు. రిసెప్షన్లో వున్న భావన అనిరుద్రను చూసి లేచి విష్ చేసింది.